Florida reisverslag van Maartje - deel 5
» Ga naar pagina 1, 2, 3, 4, 5
Zaterdag 14 mei
Toen de kids vanmorgen hoorden dat het vandaag Animal Kingdom ging worden waren ze verrassend snel in de kleren. Bij het ontbijt hadden ze vandaag waffles, zodat we alle Amerikaanse ontbijtvarieteiten inmiddels wel weer hebben gehad. Met een tussendoorweg die dankzij de AAA-kaart in 1 keer lukte (superhandig die kaarten hoor) waren we voor ons doen best op tijd in het park. De kids hadden het reclamefilmpje dat ze op de tv in het hotel over Disney inmiddels gelukkig uit hun hoofd geleerd, zodat we de hele dag hoorden: it's not a zoo!
Daar leek het af en toe verdacht veel op, overigens. We gingen eerst de safari doen met de zg. terreinwagen, waarbij je veel dieren verrassend dichtbij zag. Verder vonden we Dinosaur, een soort superspookhuis leuk, maar waren we vooral weg van de 3 D film over de Tough Life of a Bug. Veel leuke effecten, die ik niet zal verklappen. De Tarzanshow vonden we zo vreselijk dat we weggelopen zijn. Veel slechte, keiharde muziek in een tent zonder airco. (lees later in een ander reisverslag dat ze die juist geweldig vonden, gelukkig verschillen smaken dus!) Wat superleuk was was de waterride die we aan het eind dankzij de rust in het park 4 x achter elkaar konden doen, waarbij we uiteindelijk allemaal tot en met ons ondergoed nat waren. Met deze temperatuur geen enkel probleem. Voor ons was dit park echt een goede keus: veel mooie natuur: bamboe van meters hoog, allerlei struiken die wij alleen als kamerplantjes kennen en genoeg vermaak in de vorm van dieren en attracties. Het was deze zaterdag behoorlijk druk, maar we hebben alleen bij de Safari lang gewacht, verder nergens langer dan 5 minuten. Wat opviel was dat de helft van de bezoekers reed in plaats van liep, ofwel in een stroller of in een rolstoel, nog nooit eerder zoiets gezien! Echt ook een park voor kleine kinderen.
Bij Ponderosa (nog bedankt voor deze tip!) een heerlijke steak gegeten en gesnoept vd buffetten. De laatste lekkere en leuke spullen gekocht bij CVS en 7 11 en nu druk doende alles in de koffers en tassen te proppen. Het lijkt te gaan lukken. Nog een dagje auto rijden en we gaan Florida weer verlaten, wat ons allemaal weemoedig stemt.
Zondag 15 mei
Een half uurtje voor de uiterste vertrektijd bij het hotel weggereden, na alweer een aanbod voor een timeshare visit van Hilton beleefd te hebben afgeslagen. Na wat gepuzzel wat dankzij de onvolprezen AAA kaarten best te doen was de Florida Turnpike op, en die hoefden we zo ongeveer alleen maar af te rijden naar Miami! In het begin erg saai en rustig, lang leve de cruise control, maar richting Miami kwam er toch wat leven in de brouwerij, en een paar flinke buien, die het Weather Channel niet aan had zien komen.
Omdat we toch wat voor liepen op het schema en wachten op een vliegveld niet echt onze hobby is nog ff snel een last minute excursie bedacht: The Dolphin Mall, vlakbij het vliegveld. Toen we de boekwinkel Borders aan een uitgebreid onderzoek hadden onderworpen en bedacht hadden dat we de boeken die we willen hebben tzt aanschaffen, als ze in pocketvorm ipv hardcover worden uitgebracht, was het toch wel tijd om ons naar de Dollar-inleverplek te begeven. De kids moesten echter nog even een paar palmbomen omhelzen en op de foto zetten, want het afscheid viel ons allemaal zwaar. We hadden op de heenweg wel bordjes gezien met Rental Car Return, maar waren wel benieuwd of dat vlekkeloos zou gaan. Vlakbij het vliegveld kwamen we ten afscheid nog ff een in ons zo bekende Miamese file terecht, maar gelukkig hoefden we er niet zenuwachtig van te worden, hij loste snel op. Wonder boven wonder waren de bordjes naar Dollar prima te volgen en waren we goed op tijd om de auto in te leveren. Onderweg hadden we al geprobeerd de ergste puinhopen in tasjes te proppen, maar nu moesten we echt de belangrijke last minute beslissingen nemen: drinken we dat water echt allemaal nog op of gooien we het hier op? Gaat die voorgesneden bak met meloen uit Key Largo nog verder mee of is deze grote vuilnisbak zijn laatste rustplaats? Het inleveren van de auto was verder een fluitje van een cent: er liep een knul ff om de auto heen, testte of de raampjes nog open wilden en schreef op hoeveel mijlen we hadden afgelegd (1602, hadden we zelf geschat op 1500) en gaf ons een bonnetje waarop de magische woorden 'no charge' stonden vermeld. Al met al waren we heel tevreden over Dollar: altijd leuk zo'n gratis upgrade natuurlijk, auto met minder dan 7000 mijl op de teller, en een vlotte afhandeling. Ook prettig dat ze bij het afhalen niet begonnen of we toch wel heel zeker wisten dat we niet een extra verzekering wilden, want daar word ik altijd toch een beetje zenuwachtig van in het land van de lawsuits. Een aanrader dus. Geregeld online, via Exit reizen.
Na het inchecken bleken we de traditionele fout te hebben begaan: er zat nog een zakmes in een broekzak. Nu is dat bij ons ongeveer aan de orde van de dag en hebben we al diverse methodes beproefd om het toch mee te krijgen, maar in Miami bij Air France wilden ze nergens van weten, en dus belandde het in de prullenbak. Vervolgens toch maar meteen door de security check heen, omdat we hadden gehoord dat daar wel eens lange rijen staan. Dat viel mee. Helaas had 75% van het gezelschap de meest bewerkelijke veterschoenen aan die je je maar voor kunt stellen, en ja hoor, die moesten uit! Als je hoort wat erover gezegd wordt in de film Fahrenheit 911 moet je dan eigenlijk heel hard lachen, maar ja, dan mag je niet mee. Dit was op de heenweg trouwens niet gebeurd, dus hier nog een tip: neem je bom vanuit Europa mee, in je schoenen!
Wat tegenviel was de hoeveelheid winkels en overig vermaak toen we in de volgende zone terecht waren gekomen. Een piepklein boekwinkeltje (gelukkig hadden we Borders al gehad), nog wat mini Burgerkings en zo, maar echt weinig te doen voor onze begrippen. Na het boarden werden er al snel links en rechts vreugdekreten geslaakt, en ja hoor, dat bleek geheel terecht te zijn: we hadden weer eens stoelen met een prive-schermpje in de stoel, met losse afstandsbediening die je ook voor allerlei spelletjes kon gebruiken. Geen letter gelezen, nauwelijks geslapen, lekker gegeten, kortom, deze reis leek wel de helft van de heenreis. Heb de kinderen kunnen imponeren door sneller dan zij het derde level van een iets modernere versie van Pac Man te bereiken en verder weer gelachen bij Ocean's Twelve, al ontgingen me hier en daar wel wat dingen als er weer eens ff wat omgeroepen moest worden. Op Charles de Gaulle de gebruikelijke Pinksterwaarschuwingsstaking van de luchtverkeersleiders, waardoor wij geen sprintjes hoefden te trekken maar nog een heerlijk brood voor thuis konden scoren. Daar had ik nog best een uurtje door kunnen brengen: wat een prachtig vliegveld, en wat een mooie winkeltjes!! Nu konden we echter vrijwel meteen boarden en waren we 45 minuten later weer gearriveerd op het koude Schiphol.
Nog even wat afrondende overpeinzingen. Wat hadden we achteraf anders willen doen? Vrijwel niets! Het was een perfect rondje. Misschien zou het praktisch zijn geweest als we vanuit Orlando terug hadden kunnen vliegen, maar volgens mij is zo'n ticket wel duurder. Heb er niet naar geïnformeerd, eerlijk gezegd. Op alle plaatsen hadden we langer willen blijven, we waren nergen uitgekeken en hebben nooit hoeven nadenken wat voor een excursie we nu weer eens zouden moeten ondernemen. Het uitgebreide geplan via internet heeft juist het voordeel opgeleverd dat we thuis al hadden bedacht welke Dolphin tour we zouden nemen, en welke twee parken we in elk geval zouden willen doen. En dat is voor een groot deel aan jullie te danken, mede-Florida Forummers!!